Νίκαια, Νίκαια, φτωχογειτονιά

«Νίκαια, Νίκαια, κωλογειτονιά, μπουρδέλο της Μαρσίλιας και του Χρυσού Φοίνικά», κάπως έτσι ηχεί η σουρεάλ εκδοχή του συνθήματος που αποτυπώνει την αγάπη που διέπει τις σχέσεις μεταξύ των γαλαζοαίματων κατοίκων του Πριγκηπάτου του Μονακό (38 χιλιάδες) και της γειτονικής Νίκαιας (Nice) του ενός εκατομμυρίου απογόνων των «Φωκαιών» που ίδρυσαν την πόλη μαζί με την Μασσαλία.

Φανταστείτε ας πούμε τη σκηνή: η πριγκίπισσα Καρολίνα χαμογελώντας στους ομογάλακτους συνδαιτημόνες της, να σηκώνει το κολονάτο ποτήρι της για να κάνει μια πρόποση στην δεξίωση προς τιμήν των επιφανών καλεσμένων του παλατιού, σελέμπριτις και της «ανφάν γκατέ» ιντελετζένσιας του φεστιβάλ των Καννών που τα τακούνια τους έχουν ακόμη χνούδι από το κόκκινο χαλί και το κεφάλι τους πονοκέφαλο από τις ταινίες του Αγγελόπουλου ΚΑΙ ξαφνικά να μπουκάρουν μέσα οι βάρβαροι , φασαριόζοι Ultras της Νις σαν Γαλάτες σε Ρωμαϊκό στρατόπεδο και να κάνουν τα ανάκτορα καλοκαιρινά.

Στη Γαλλία σπανίζουν τα τοπικά ντέρμπι καθώς ένας νόμος μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, προέβλεπε πως στην εθνική κατηγορία έχει δικαίωμα συμμετοχής μόνο μία ομάδα από κάθε πόλη (και πλείστοι σύλλογοι εκείνη την εποχή προτίμησαν την συγχώνευση από τον αλληλοσπαραγμό), οπότε τα 20 χιλιόμετρα που χωρίζουν το Μονακό από τη Νις, συνιστούν ότι πιο κοντινό σε τοπικό ντέρμπι στη γαλλική λίγκα, αλλά η μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ των δύο κλαμπ, έλκει την καταγωγή της πέραν των αθλητικών πλαισίων.

Βλέπεις η Νις, είναι μια κανονική μητρόπολη του Νότου, ένα μωσαϊκό ανθρώπων από όλες τις κοινωνικές διαστρωματώσεις που δεν τρέφουν καθόλου φιλικά αισθήματα (να το θέσω κομψά) για το γειτονικό κρατίδιο των εκατομμυριούχων και των ολιγαρχών, πόσο μάλλον για την ομάδα της Μονακό, μια ομάδα χωρίς οπαδούς που δεν ένοιωσε ποτέ τον πυρετό της εξέδρας ακόμη και στις προ κορονοϊού εποχές ή μάλλον μια ομάδα σε ένα άδειο στάδιο που γέμιζε από παλμό, καπνογόνα και συνθήματα, μονάχα όταν αντίπαλος ήταν η Νις

Σκάρτος ένας μήνας έχει περάσει από το πιο πρόσφατο ντέρμπυ της Κυανής Ακτής που συνέπεσε να είναι και το 100ο στην ιστορία και η Μονακό δεν συνάντησε πρόβλημα να επιβληθεί, ευκολότερα από όσο υπονοεί το σκορ (2-1) με δύο γκολ του Μπεν Γεντέρ. Γενικότερα φέτος, η απουσία οπαδών λόγω Covid-19 έχει αναμενόμενα βοηθήσει την Μονακό που είναι συνηθισμένη στις άδειες εξέδρες και έχει χαντακώσει ομάδες σαν την Νις που υπό κανονικές συνθήκες πριμοδοτούνται από την ενέργεια της έδρας τους.

Στο σημερινό ντέρμπι του κυπέλλου όμως, ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά. Η Μονακό έχει εύλογα στραμμένο το ενδιαφέρον της στην επερχόμενη κρισιμότατη αναμέτρηση με την πρωτοπόρο Λιλ, τη στιγμή που οι παίκτες της Νις έχουν μια ύστατη ευκαιρία να σώσουν μια καταστροφική σεζόν που ξεκίνησε με μεγάλες φιλοδοξίες και έχει εξελιχθεί σε εφιάλτη. Προφανώς και φαβορί για την πρόκριση παραμένει εξ ορισμού η Μονακό, αλλά το σετ 5.00-3.50.-1.60 δεν θα το έδινε ούτε η ίδια η πριγκίπισσα Καρολίνα, πόσο μάλλον αν ξαφνικά ο Κόβατς προβεί σε εκτεταμένο rotation…