Ριτσάρλισον, ο άνθρωπος παραλίγο αφεντικό
Σήμερα ο τυφλός (Τόττεναμ) φιλοξένησε τον κουτσό (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), σε ένα παιχνίδι που μέχρι το 80ο λεπτό θέλαμε τουλάχιστον 6 κολλύρια για να μπορέσουμε τουλάχιστον να το αντέξουμε, όμως τα τελευταία μας αποζημίωσαν για το έκτρωμα που κάτσαμε να υποστούμε.
Ενώ η Γιουνάιτεντ προηγήθηκε με γκολ του Μπουεμό στο πρώτο ημίχρονο, 6 λεπτά πριν το τέλος, ο Τέλ ισοφάρισε και στις καθυστερήσεις μετά από ένα σουτ του Οντομπέρ ο Ριτσάρλισον πιάνει κεφαλιά εξ επαφής, γράφοντας το 2-1 στην αναμέτρηση.
Έβγαλε μπλούζα, πανηγύρισε τρελά, έκανε τις κλασσικές κλοουνιές του, έβαλε τα κλάματα… Απλά για να ισοφαριστεί το ΑΜ, 5 λεπτά αργότερα από κεφαλιά του Ντε Λίχτ για το τελικό 2-2 στο Γήπεδο της Τότεναμ (όχι δεν έχει ονομασία).
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως ο πρωταγωνιστής μας, είχε ξανα κάνει κάτι παρόμοιο, με χειρότερη ακόμα κατάληξη, σε ένα ματς που έχει μείνει στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ.
Συγκεκριμένα, 2 ΄και κάτι χρόνια πριν, στο Άνφιλντ, η Λίβερπουλ υποδεχόταν την Τότεναμ, με τους Ρέντς να προηγούνται με 3-0 σκορ. Βέβαια η Τότεναμ δειλά, δειλά, μπήκε στο παιχνίδι βρήκε 2 γκολ κάνοντας το ματς ντέρμπι στα τελευταία λεπτά. Το ρολόι γράφει 90+3, η Τότεναμ έχει ένα φάουλ, ο Ριτσάρλισον ακουμπάει την μπάλα αρκετά, για να την στείλει στα δίχτυα και να κάνει το 3-3.
Ο Ριτσάρλισον έκανε τα ίδια, έβγαλε μπλούζα, πανηγύρισε τρελά, έκανε της κλοουνιές του, έβαλε τα κλάματα… Για να έρθει ένα λεπτό μετά ο Ζότα (RIP) και να γράψει το 4-3… Παραλίγο να γίνεις ήρωας αφεντικό.
Για αυτό μάγκες βλέπουμε το αυριανό ντέρμπι του ΠΑΟ με του ΠΑΟΚ και το ηθικό δίδαγμα είναι πως μην κάνετε σαν κλόουν, γιατί όλο και κάποιος θα βρεθεί να σε στείλει κουβά.
