Το χρονικό όλων των “αποτυχημένων” προπονητών στη διακυβέρνηση Αλαφούζου!

Ο Ρούι Βιτόρια πέρασε μια βόλτα από τον ΟΑΕΔ να πάρει την αποζημίωση του και γενικότερα τα μπούλα του από την ομάδα του Παναθηναϊκού. Έγινε έτσι ο 17ος προπονητής από τότε που ο τελευταίος πιστός διοικεί το σωματείο του Παναθηναϊκού, μέσα σε 15 χρόνια (16 μετά τα φετινά) οι «πράσινοι» θα έχουν αλλάξει 17 προπονητές σε 16 χρόνια και θα δουν 0 (ολογράφως μηδέν) πρωταθλήματα. Οι σωστοί οπαδοί θα έβλεπαν ότι η ομάδα με τον τεράστιο Αλαφούζο, έχει σταθερότητα στο να μην πρωταγωνιστεί. Σταθερότητα=επιτυχία, αλλά κάποιοι γκρινιάζουν για την κατάντια της ομάδας τους.
Για να δούμε όμως τα φιντάνια που άλλαξε ο Παναθηναϊκός από το 2012, το τι έκαναν με το «τριφύλλι» και που είναι τώρα οι ίδιοι :
Ζεσουάλδο Φερέιρα (2010-2012) :
Ο Πορτογάλος τεχνικός δεν ήταν από τις επιλογές του «τελευταίου πιστού», όμως ήταν προπονητής της ομάδας όταν πήρε τα ινία εκείνος. Έκατσε στον πάγκο εκείνη την χρονιά 12 φορές πριν παραιτηθεί, αποτέλεσμα : 2Ν 7Ι 3Η
Αποτέλεσε παρελθόν στις 16 Νοεμβρίου του 2012.Εκείνη την σεζόν επί Αλαφούζου μάλιστα, είχε για πρώτη φορά με τον Παναθηναϊκό περισσότερες ήττες και ισοπαλίες παρά νίκες. Ξεκινάμε με τα καλά που έκανε τότε:
- Κατάφερε να μπει έστω στο Europa League, αφού αποκλείστηκε από την Μάλαγα στα play off του UEFA Champions League
- Εκείνος έφερε τον Ζέκα
Τα κακά:
- Περισσότερες ισοπαλίες και ήττες παρά νίκες όπως είπαμε
- Δεν κατάφερε σε 2 χρονιές να μπει Champions League
- Όσο ήταν προπονητής πέρασαν παλτά στον Παναθηναϊκό όπως (Φορναρόλι, Σισοκό, Πίντο, Βελάσκες, Σο)
- Έφτασε την ομάδα στην Βαθμολογία της UEFA από την θέση 29 στην θέση 51
- Έκανε ένα από τα χειρότερα ξεκινήματα στην ιστορία του συλλόγου (4 ματς σερί δίχως νίκη)
- 3 νίκες, 4 ισοπαλίες και 7 ήττες με συνολικό σκορ 14-24 στην Ευρώπη
Ένα δυνατό ξεκίνημα για το τι θα έρθει τα επόμενα χρόνια.
Χουάν Ραμόν Ρότσα (2012-2013) :
Ένας πραγματικός θρύλος του Παναθηναϊκού, μια σημαία της ομάδας, μέσα στους καλύτερος ξένους που φόρεσαν την φανέλα του, αν όχι ο καλύτερος.
Ο ίδιος είχε βρεθεί στον πάγκο του «Τριφυλλιού» και παλιότερα, συγκεκριμένα 2 φορές (1994-96, 1999), με επιτυχίες μάλιστα: πρωταθλητής Ελλάδος back to bacκ το 1995 (όπου ολοκλήρωσε το νταμπλ με το κύπελλο) 1996. Επίσης έγραψε μια από τις πιο λαμπρές ευρωπαϊκές σελίδες του συλλόγου, φτάνοντας στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Όμως 16 χρόνια μετά η κατάσταση είχε αλλάξει και το έργο του ήταν δύσκολο. Ο Ρότσα ήταν προπονητής της ομάδας για μόλις 2 μήνες, με προβλήματα να εμφανίζονται σε τόσο μικρό διάστημα:
- Η κατάσταση αγωνιστικά δεν άλλαξε
- Δύο ήττες στην σειρά από υποδεέστερες ομάδες (Λεβαδειακό και Βέροια) να σημειωθεί ότι η ήττα από την Βέροια ήταν βαριά με 3-0
- Χρησιμοποίησε στο Κύπελλο τον Μπουμσόνγκ, ενώ ο Παναθηναϊκός τον είχε βάλει στον πάγο, γιατί θεωρούσαν ότι υποκρινόταν τον τραυματία
- Ο Ρότσα μετά το παιχνίδι με την Προοδευτική για το Κύπελλο είχε διαφωνήσει δημοσίως με την απόφαση της διοίκησης να καρατομήσει παίκτες της ομάδας έπειτα από τη συντριβή του ΠΑΟ από τη Βέροια
Κάπως έτσι λοιπόν φτάσαμε στις 7 Γενάρη του 2013, με τον Αργεντίνο να συμφωνεί με την απομάκρυνσή του από την πρώτη ομάδα και την επιστροφή του στις ακαδημίες .Η διοίκηση του Παναθηναϊκού, υποσχέθηκε έναν ξένο προπονητή που θα επαναφέρει την υγεία στην ομάδα, καλά πήγε και αυτό .
Φάμπρι (2013) :
Μια μέρα μετά την ολοκλήρωση συνεργασίας τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, ήρθε η ανακοίνωση του 57χρονου τότε Ισπανού τεχνικού Φάμπρι, όπου 2 μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 31 Μαρτίου του 2013 χαιρέτησε και αυτός, ο τρίτος σε μια χρονιά. Έκατσε στον πάγκο 13 φορές έχοντας : 5Ν 3Ι 5Η
Από τον Φάμπρι θα θυμόμαστε όταν προσπάθησε να πορώσει τους παίκτες του, δείχνοντας τους σκηνές από την ταινία 300 πριν μια μάχη με τον ΟΦΗ. Από εκεί και πέρα όμως ήταν και αυτός απογοητευτικός:
- Αποκλεισμός από Πλατανιά στο Κύπελλο
- Συνεχιζόμενη κακή πορεία της ομάδας
- Κακή συμπεριφορά προς τους παίκτες των «Πρασίνων»
- Κακά αποτελέσματα στο πρωτάθλημα
- Ισοπαλία με Πανθρακικό στην έδρα του (1-1
- Ήττες εντός στο πρωτάθλημα από Ξάνθη και Πλατανιά (0-1)
Την θέση του πήρε ως υπηρεσιακός ο Γιάννης Βορονότας για 3 παιχνίδια : 1Ν 2Ι 0Η
Γιάννης Αναστασίου (2013-2015):
Αν εξαιρέσουμε τον Βορονότα, μιλάμε για τον πρώτο Έλληνα τεχνικό στον πάγκο του Παναθηναϊκού επί Γιάννη Αλαφούζο. Έμεινε για 2,5 χρόνια σχεδόν, ενώ έφερε τον πρώτο τίτλο στην νέα τότε διοίκηση, κάνοντας τον, τον πιο επιτυχημένο της λίστας μέχρι στιγμής.
Η συνεργασία του ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2013 και στο διάστημα που ακολούθησε, υπήρχαν καλές και κακές στιγμές με τον Έλληνα τεχνικό να έχει ζήσει όλα τα συναισθήματα στον πράσινο πάγκο. μπήκε επίσης σε ένα κλειστό κλαμπ, έχοντας ξεπεράσει τα 100 ματς, που αποτελείται από επτά προπονητές, βέβαια να αναφέρουμε πως σε αντίθεση με τους άλλους 6, ήταν ο μόνος που είχε πάνω από 100 συμμετοχές χωρίς να κατακτήσει το πρωτάθλημα Ελλάδος.
Σε αυτά τα 117 ματς σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη ο Γιάννης Αναστασίου πέτυχε: 65Ν 24 Ι ενώ 28Η. Όπως αναφέραμε πιο πάνω ο Γιάννης Αναστασίου τα έζησε όλα με τον Παναθηναϊκό:
Τα καλά:
- Κυπελλούχος Ελλάδος με τρομερή εμφάνιση στον τελικό κερδίζοντας 4-1 τον ΠΑΟΚ
- Δημιούργησε προσδοκίες αφού πάλεψε για τον τίτλο την σεζόν 2014-2015 πριν το περιβόητο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Λεωφόρο.
- Ο θρίαμβος μέσα στο Καραϊσκάκης με 0-3 απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο την σεζόν 2013-2014
- Επιστροφή σε Ευρωπαϊκό όμιλο μετά από απουσία ενός χρόνου την σεζόν 2014-2015
- Πίστη σε νέους παίκτες και ωραίο ποδόσφαιρο ανά καιρούς
Τα κακά:
- Η ομάδα έκανε την υπέρβαση στο μπάτζετ αλλά έμεινε εκτός Ευρώπης την τελευταία του χρονιά
- Αποκλεισμός σοκ από την Γκαμπάλα εκείνη την σεζόν
- Γενικότερα παρά τα αποτελέσματα η ομάδα δεν έπαιζε ελκυστικά
Η αλήθεια είναι πως αν εξαιρέσεις το ναυάγιο της Ευρώπης, στο πρωτάθλημα τα αποτελέσματα δεν ήταν άσχημα. Στα πρώτα 6 ματς είχε 5 νίκες μια ήττα από τον Πανιώνιο (1-0), εκείνη η ήττα όμως σε συνδυασμό με τον ευρωπαϊκό εκνευρισμό, ένα μαύρο σύννεφο είχε ήδη σκεπάσει τον Παναθηναϊκό.Ύστερα από 4 συνεχόμενες νίκες, ήρθε μια άθλια εμφάνιση και ήττα με 3-1 στην Τούμπα. Ακολούθησε νικηφόρο αποτέλεσμα με τον Λεβαδειακό με 1-0, όμως το κερασάκι στην τούρτα ήρθε, με την κακή απόδοση στο Αθηναϊκό ντέρμπι με την ΑΕΚ που έληξε 0-0.
Έτσι στην 2 Νοεμβρίου του 2015, το διαζύγιο, με τους «πράσινους» ήταν πλέον επίσημο, ένα διαζύγιο που κάποιοι οπαδοί το είδαν ως άδικο, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν πως έπρεπε να γίνει. Ο Άγγλος Στιβ Ρούτερ, ήταν υπερισιακός για ένα ματς. Τον ευχαριστούμε πάντως που με την επιτυχία του μέσα στο Καραϊσκάκης, μας χάρισε αυτήν την επική περιγραφή
Αντρέα Στραματσόνι (2015-2016) :
Την θέση του προπονητή αναλαμβάνει ο Ιταλός Αντρέα Στραματσόνι, ένας προπονητής με βιογραφικό που περιλάμβανε πέρασμα από την Ίντερ, αλλά και ερωτήματα γύρω από τη σταθερότητά του.
Με την έλευση του Στραματσόνι ξεκινά ένα ριζικό «λίφτινγκ» στο ρόστερ, κυρίως κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Το υλικό της ομάδας αλλάζει δραστικά, όμως η εικόνα εντός γηπέδου δεν αντανακλά τις προσδοκίες. Ο Παναθηναϊκός ολοκληρώνει τη regular season του πρωταθλήματος στη δεύτερη θέση, αλλά στα play-offs μένει τρίτος, χωρίς να παρουσιάσει κάτι ιδιαίτερο σε επίπεδο απόδοσης.
Παρά τις αλλαγές και τις φιλόδοξες κινήσεις, το σύνολο δεν απέκτησε ποτέ ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα. Η εποχή Στραματσόνι ξεκίνησε με υποσχέσεις αλλά έκλεισε με ερωτηματικά, αφήνοντας τον Παναθηναϊκό σε μια παρατεταμένη περίοδο αναζήτησης σταθερότητας και προσανατολισμού.
Το καλοκαίρι του 2016, ο Παναθηναϊκός αποφασίζει να αλλάξει τα πάντα. Το μπάτζετ ανεβαίνει, οι μεταγραφές πέφτουν βροχή και στο Κορωπί καταφθάνουν διεθνείς και «ψημένοι» παίκτες, λες και η ομάδα ετοιμαζόταν για Champions League.
Οι «πράσινοι» περνούν με σχετική άνεση τα εμπόδια των ΑΪΚ και Μπρόντμπι, σφραγίζοντας την επιστροφή τους στους ομίλους του Europa League. Γεγονός που προκαλεί ενθουσιασμό αλλά και προσδοκίες για κάτι «μεγάλο». Και στην αρχή, όλα δείχνουν πως κάτι πάει να γίνει.
Η ομάδα του Στραματσόνι κάνει φουριόζικο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, παίζει ωραία μπάλα (ή τουλάχιστον αρκετά αποτελεσματική) και φιγουράρει στην κορυφή της βαθμολογίας. Ο Ιταλός αρχίζει να δικαιώνεται, οι φίλαθλοι να χαμογελούν.
Μέχρι που ήρθε ο Οκτώβρης…
Από εκεί και πέρα, η κατηφόρα ήταν απότομη . Η ομάδα άρχισε να μπάζει νερά, τα αποδυτήρια έμοιαζαν περισσότερο με Big Brother παρά με ποδοσφαιρικό σύνολο και η σεζόν παίρνει την κατιούσα.
Ο Στραματσόνι έκανε 33 (ολογράφως τριαντατρεις) μεταγραφές, στον έναν χρόνο και κάτι που έκατσε στον πάγκο. Απανωτοί τραυματισμοί, σερί γκέλες, ώσπου η ήττα από τον ΟΦΗ της Β’ Εθνικής στο Κύπελλο, έκανε την σταγόνα να ξεχειλίσει και την 1η Δεκεμβρίου να ανακοινωθεί το «διαζύγιο» των δύο πλευρών. Με τον Παναθηναϊκό έκατσε στον πάγκο 52 παιχνίδια: 22Ν 14Ι 16Η
Το 2020 όμως, αυτήν η γάτα των πάγκων που για πολλούς θεωρούταν ως ένας άνθρωπος που κατέστρεψε το «τριφύλλι», έδωσε μια συνέντευξη, όπου ξέσπασε μιλώντας πως υπήρξαν εσκεμμένα προβλήματα από την ίδια την διοίκηση όταν η ομάδα ήταν πρώτη τον Οκτώβρη:
«Τρία χρόνια δεν σχολίασα το παραμικρό για τα όσα έγιναν στην Αθήνα. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική από αυτό που μου περιγράφεις ως κυρίαρχη άποψη. Όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Η ομάδα ήταν στην πέμπτη θέση μετά την τιμωρία του ντέρμπι και καταφέραμε να βγούμε δεύτεροι στο τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Κατά την διάρκεια της πρώτης χρονιάς επέλεξα και φέραμε παίκτες όπως ο Λέτο, ο Βιγιαφάνιες, ο Μολέδο, ο Μέστο.
Μετά καταφέραμε να μπούμε σε ομίλους Europa League μετά από καιρό. Κληρωθήκαμε σε όμιλο, με ομάδες όπως η Θέλτα και ο Άγιαξ, οι οποίες έφτασαν στα ημιτελικά εκείνη την περίοδο. Στο τέλος Οκτωβρίου ήμασταν πρώτοι στο πρωτάθλημα και τότε ο σύλλογος σταμάτησε να πληρώνει τους πάντες! Εμένα, το επιτελείο, τους παίκτες, κάθε εργαζόμενο. Τον Δεκέμβριο εγώ και κάποιοι από τους βασικούς παίκτες οδηγηθήκαμε προς την έξοδο εξαιτίας της κατάστασης. Δεν μπορούσαν να αντέξουν άλλο τους μισθούς μας ή, τουλάχιστον, αυτό είπαν σε εμάς».
Μαρίνος Ουζουνίδης (2016-2018) :

Εκείνη την περίοδο τα πράγματα με την διοίκηση είχαν για άλλη μια φορά φτάσει σε τέλμα, ο «τελευταίος πιστός» τα ψιλοείχε γράψει στην καράφλα του, λέγοντας ουσιαστικά στον Μαρίνο βγάλτα πέρα πιστεύω σε σένα.
Αν μιλήσουμε για την τότε κατάσταση του Παναθηναϊκού και ο ίδιος ο Θεός να κατέβαινε δεν θα έκανε τίποτα. Διοικητική διάλυση, παίκτες όπως Μπεργκ και Ζέκα να αποχωρούν. Ο ίδιος να λέει πως όταν η ομάδα άρχισε να πηγαίνει καλά, κάποιοι του είπαν μέσα από την ομάδα να αρχίσουν να γίνονται λιγότερο ανταγωνιστικοί. Όπως είχε πει γνωστός οπαδός ομάδας του Πειραιά που κάνει εκπομπή «Είστε ένα χάλι… Μαύρο χάλι».
Παρόλα αυτά στο πρώτο τρίμηνο που κάθισε στον πάγκο, η ομάδα απέδιδε. Νίκες με μεγάλα σκορ, όμορφες παρουσίες στα ντέρμπι και εισιτήριο για τα ημιτελικά του κυπέλλου Ελλάδος απέναντι στον ΠΑΟΚ με το σκορ στην Λεωφόρο να λήγει 2-0 υπέρ των «πρασίνων». Δυστυχώς στην Τούμπα ο «Δικέφαλος του Βορρά» φιλοδώρησε με 4 γκολ τον Ουζουνίδη, παρόλα αυτά υπήρχαν πολλές φωνές από το πράσινο στρατόπεδο για κακή διαιτησία.
Παρά το ισχυρό σοκ του αποκλεισμού, ιδιαίτερα λόγω του τρόπου με τον οποίο αυτός προέκυψε, ο Ουζουνίδης κατάφερε να ανασυντάξει την ομάδα και να δώσει στους παίκτες του νέο κίνητρο: την κατάκτηση της πρώτης θέσης στα πλέι-οφ. Ακόμα και όταν ήρθε το τελειωτικό πλήγμα, με την απερίσκεπτη ενέργεια του οπαδού που εκτόξευσε το κουτάκι μπύρας στον Ίβιτς( και για άλλη μια φορά είχαμε απίστευτο κόντεντ λόγω του αθάνατου ελληνικού ποδοσφαίρου) , κοστίζοντας στον Παναθηναϊκό έξι πολύτιμους βαθμούς, ο 49χρονος τότε προπονητής στάθηκε και πάλι στο ύψος του. Ανέβασε την ψυχολογία της ομάδας και κράτησε ενωμένο το σύνολο. Ακολούθησαν δύο συνεχόμενες νίκες απέναντι σε ΑΕΚ και Πανιώνιο, ενώ η εκτός έδρας επικράτηση στην Τούμπα, με πολλές απουσίες και με νεαρούς όπως οι Ευαγγέλου και Πίσπας στην ενδεκάδα, αποτέλεσε την καλύτερη απόδειξη ότι ο Παναθηναϊκός άξιζε να είναι στην κορυφή της βαθμολογίας των πλέι-οφ.
Δυστυχώς , αποχώρηση Λυμπερόπουλου, περαιτέρω προβλήματα με την διοίκηση, ένας πραγματικός γολγοθάς θα φτάσει στο τέλος του, τον Μάιο του 2018, όπου έγινε επίσημη η αποχώρηση του Μαρίνου Ουζουνίδη.
Γίωργος Δώνης (2018-2020) :
Για πολλούς Παναθηναίκούς ο πιο αδικημένος από όλους όσους αναφέρθηκαν. Ένας άνθρωπος που έκανε δουλειά με νεαρούς παίκτες και τα κατάφερνε καλά, είχαν πάρει μέχρι και το προσωνύμιο «τα μωρά του Δώνη». Όπως ο προκατοχός του και αυτός είχε φορέσει την φανέλα του Παναθηναϊκού, όπου θα τον θυμούνται για την περίφημη κούρσα στο Άμστερνταμ. Υπέγραψε τον Ιούλιο του 2018.
Ανέλαβε μια ομάδα αποτελούμενη κυρίως από νεαρούς παίκτες, κάτω από ασφυκτικούς περιορισμούς στις μεταγραφές, με αφετηρία το -6 στη βαθμολογία και το χαμηλότερο αγωνιστικό μπάτζετ στην ιστορία του συλλόγου. Ο κόσμος είχε απομακρυνθεί, απογοητευμένος και κουρασμένος από τις συνεχείς αποτυχίες, ιδιαίτερα μετά την εφιαλτική σεζόν 2017-18, όταν ο Γιάννης Αλαφούζος, με μια αιφνιδιαστική απόφαση, σταμάτησε τη χρηματοδότηση, οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης, σε μια φράση: μια χαρούμενη οικογένεια.
Δεν είναι ότι τα κατάφερε απλά… τα έκανε και να φαίνονται εύκολα! Μέσα σε δυο χρονάκια στον πάγκο, ο Δώνης έστησε μια ομάδα που, με λίγα ποιοτικά μπαλώματα εδώ κι εκεί (κάνα παίκτη της προκοπής , έναν φορ σαν τον Σπόραρ ας πούμε), θα μπορούσε άνετα να κάνει το παραπάνω βήμα. Τελικά, το έργο του… κάπου κόπηκε, αλλά όχι από δική του ευθύνη, Παναθηναϊκός επί Αλαφούζου είσαι.
Ό,τι και να λέμε, η πρόοδος που είχε η ομάδα, το πώς ανέβηκαν επίπεδο παίκτες που πριν δεν τους ήξερε ούτε η μάνα τους, το καλό κλίμα στα αποδυτήρια (που δεν ήταν πλέον εμπόλεμη ζώνη) , όλα αυτά του τα πιστώνεις χωρίς δεύτερη κουβέντα. Μιλάμε για έναν προπονητή που έμεινε στον πάγκο πάνω από δύο χρόνια (ρεκόρ κανονικό για Παναθηναϊκό της εποχής) και κατάφερε κάτι σπάνιο: να τον εκτιμήσει ο κόσμος, κι ας ήταν ακόμα οργισμένος από την τρέλα της σεζόν 2017-18. Τον Δώνη τον σεβάστηκε ο φίλαθλος. Και αυτό, για Παναθηναϊκό μετά το 2010, δεν είναι και λίγο.
Δεν είναι ότι κατάφερε να φέρει κάποιον τίτλο, οριακά ο μόνος τίτλος που θα μπορούσε να διεκδικήσει ο Παναθηναϊκός, ήταν άμα έπεφτε στην Γ’ Εθνική και έκανε νέο ξεκίνημα με νέο ΑΦΜ (ΜΕΓΑΛΕ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ), έδωσε πνοή τον κράτησε ζωντανό και έδωσε μάχες σε κάθε ντέρμπι παρότι ήταν πάντα το ξεκάθαρο αουτσάιντερ.
Τον Ιούλιου του 2020 ήρθε και το δικό του διαζύγιο με την ομάδα. Όπως είπε αργότερα ο ίδιος, το ήξερε οτι δεν θα συνεχίσει από τον Ιανουάριο, ενώ επίσης ανέφερε πως δεν υπήρχε ποτέ σωστή συνενόηση ανάμεσα στον εαυτό του, τον πρόεδρο και τον τεχνικό διευθυντή… τι πιο σύνηθες να συμβεί. Ακολούθησε ο Πογιάτος, όπου έμεινε για 3 ματς στον πάγκο, ενώ για ισάριθμα έμεινε και ο υπερισιακός Σωτήρης Συλαϊδόπουλος.
Λάζλο Μπόλονι (2020-2021) :
Σαν να τρως κρύα φασόλια ή κρύα φακή ήταν ο τύπος. Δεν θέλω να κάνω το κείμενο προσωπικό, αλλά θα κάνω μόνο μια εξαίρεση εδώ. Το να βλέπεις εκείνον τον Παναθηναϊκό του Μπόλονι, είναι σαν να σου λένε ότι θα παντρευτείς την πιο αδιάφορη γυναίκα του κόσμου. Μια μπάλα βαρετή, άγευστη, ότι καλύτερο για νανούρισμα.
Δεν θα μείνουμε αρκετά εδώ φεύγουμε αμέσως. Συνοπτικά λοιπόν, εξαιτίας της ανικανότητας να κλειδώσει την Ευρώπη στα play-off του 2021 και η γενικότερα η βαρετή και μουντή εικόνα της ομάδας, ήταν κύριοι λόγοι για την απ0μάκρυνση του από τον πάγκο. Τουλάχιστον μας χάρισε αυτό το ωραίο στιγμιότυπο στο Καραϊσκάκης.
Ιβάν Γιοβάνοβιτς (2021-2023) :
Φτάσαμε λοιπόν στον κύριο παρονομαστή. Ο αγαπητός Καρβέλας, ο στρατηγός και αυτός που έφτασε στην πηγή για ένα πρωτάθλημα. Αυτός που αναπτέρωσε το ηθικό των οπαδών της ομάδας, αυτός που θύμισε σε πολύ κόσμο ότι υπάρχει και ο Panathinaikos.
Ήρθε ακριβώς μετά τον Μπόλονι, την σεζόν 2021-2022 και από την πρώτη του χρονιά συσπείρωσε τον κόσμο του Παναθηναϊκού, φέρνοντας τον δεύτερο τίτλο στην εποχή Αλαφούζου, το κύπελλο με σκορ 1-0 απέναντι στον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου όπου έμπαινε ως φαβορί.
Η χρονιά που ακολούθησε όμως είναι και αυτήν που λησμονούσαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού 13 ολόκληρα χρόνια: Μια σωστή ολοκληρωμένη διεκδίκηση τίτλου, μια κραυγή (Mr. Μπούτια) ότι ο Παναθηναϊκός επέστρεψε. Εκείνη η σεζόν όμως είχε τρεις όψεις.
Πρώτο μισό της σεζόν :
Εδώ το «τριφύλλι» μπαίνει στον αυτόματο και κυριολεκτικά πετάει προς το πρωτάθλημα. Σε 13 αγωνιστικές, θα έχει 12Ν 1Ι 0Η. και 9 βαθμούς από την δεύτερη ΑΕΚ. όμως πολλοί έβλεπαν, πως ο Παναθηναϊκός, δεν είχε ένα ρόστερ βαθύ, επίσης πολλές αγωνιστικές της πήρε προς το τέλος του ματς κάτι που δεν μπορεί να συμβαίνει πάντα και με τον χιαστό του πιο καυτού παίκτη τότε Αιτόρ, δεν ήταν λίγοι που θεωρούσαν πως ο Παναθηναϊκός θα μείνει απο δυνάμεις και ειδικά στα play-off, που θα παίζει σχεδόν μόνο ντέρμπι. Βέβαια είχε και ένα μεταγραφικό παράθυρο που ερχόταν, το οποίο επιβάλλεται να εκμεταλλευτεί… όσο αφορά αυτό.
Δεύτερο μισό της σεζόν :
Τελικά όσοι δεν πίστευαν πως ο Παναθηναϊκός θα αντέξει δικαιώθηκαν. Ας αρχίσουμε με τον ίδιο, όπου 14η και 15η αγωνιστική θα μείνει ισόπαλος με Ιωνικό και ΟΦΗ (1-1 και τα 2), δύο αγωνστικές αργότερα ήρθε και ήττα από την άλλη διεκδικήτρια ΑΕΚ στην ΟΠΑΠ Αρίνα με σκορ 1-0. Ενώ η βελτίωση του ρόστερ δεν ήρθε όπως την περίμεναν οι φίλοι του Παναθηναϊκού. Ο Λάζλο Κλαινχάισλερ, ο Πούχατς, δύο παίκτες που λες «Ποιοι είναι αυτοί ρε!» και ο τίμιος Μαντσίνι από τον Άρη ήταν ανεφοδιασμός. Παραλίγο να ξεχάσουμε! Φυσικά ο τεράστιος Αλαφούζος έφερε στον Γιοβάνοβιτς και τον πρώτο σκόρερ του Σουηδικού πρωταθλήματος Γερεμέγιεφ για σίγουρη εξασφάλιση του τίτλου! Μόνο που… όπως τον έφερε τον έδωσε στον τεράστιο σύλλογο του Λεβαδειακού ως δανεικό. Αποτέλεσμα:
- 3 ισοπαλίες (δύο αδικαιολόγητες με τις ομάδες που αναφέραμε)
- 3 ήττες (Αστέρα,ΑΕΚ,ΠΑΟΚ)
- από την ασφάλεια του +9, στο +2 από την ΑΕΚ
- Χάρις την κακή εικόνα έβαλε στην διεκδίκηση ΠΑΟΚ,ΟΣΦΠ
Play-Off:
Εδώ ακόμα και ο πιο άνευρος οπαδός του Παναθηναϊκού (υπάρχουν πολλοί πλέον για να σώσουν την ψυχική τους υγεία) θα πληγωθεί στο έπακρον για το πως το πρωτάθλημα κατέληξε στην κιτρινόμαυρη πλευρά της Αθήνας.
Η πίεση και η κούραση σίγουρα έπαιξαν ρόλο, αλλά μόλις στην δεύτερη αγωνιστική, θα φέρει μέσα στην Λεωφόρο, απέναντι στον Βόλο 0-0 με χαμένο πέναλτι του σταρ της ομάδας (μπορεί και όχι) Σπόραρ. Αυτό έφερε ισοβαθμία στην κατάταξη, αλλά και πάλι ο Παναθηναϊκός στεφόταν πρωταθλητής. Μια αγωνιστική πριν το τέλος ήρθε και το τελευταίο χτύπημα. Ολυμπιακός 1-0 Παναθηναϊκός με γκολ του Ρέαμτσιουκ από όλους τους ανθρώπους σε κεκλεισμένων Καραϊσκάκης. Η ΑΕΚ στην Θεσσαλονίκη έκανε την δουλεία της, νίκησε 1-2 τον Άρη πέρασε πρώτη και έκανε φιέστα απέναντι στον Βόλο τελευταία αγωνιστική.
Την επόμενη χρονιά, έφτασε μια αναπνοή πριν το Champions League, αποκλείοντας στον 3ο γύρο την ομάδα της Μαρσέιγ των 300 εκατομμυρίων, χάνοντας από την Μπράγκα στα Play-Off. Μετά το μπαν, ο Πρέσβης επέστρεψε σε όμιλο της Ευρώπης. Ξεκίνησε ιδανικά, με νίκη στο ΟΑΚΑ κόντρα στην Βιγιαρεάλ, όμως κατέληξε στον πάτο του γκρουπ, μετά από ήττα σοκ (ΠΑΟ 1-2 Μακάμπι Χάιφα), κάτι που έκανε έξαλλο τον «τελευταίο πιστό». Έτσι στις 26 Δεκεμβρίου του 2023, έκανε δώρο στους φιλάθλους της ομάδας, την απόλυση του Σέρβου, με την ομάδα να είναι σε άσχημη κατάσταση… στην πρώτη θέση της βαθμολογίας μαζί με τον ΠΑΟΚ.
Φατίχ Τερίμ (2023-2024)
Χάρις λοιπόν σε αυτήν την κίνηση τζόγου να διώξει τον Γιοβάνοβιτς, ο Αλαφούζος φέρνει Τερίμ, εκείνος ξεκινάει ένα 8/8 όπου τον βάζει πρώτον με διαφορά 12 πόντων. Οι νέες αφίξεις τις ομάδας όπως Ακαϊντίν και Μπακασέτας, απογειώνουν τον Παναθηναϊκό, όπου στα play-off πάει για τις συνοπτικές διαδικασίες, κατακτάει το πρωτάθλημα, λίγες μέρες αργότερα κάνει νταμπλ, επαναφέροντας την Παναθηναϊκή πραγματικότητα…
Τουλάχιστον αυτό το όνειρο θα είδαν τότε στην διοίκηση Παναθηναϊκός, αλλά στην πραγματικότητα, Ο Τερίμ θα έρθει σε αντιπαράθεση με πολλούς παίκτες, θα κάνει ταναπού τα αποδυτήρια, θα μείνει εκτός διεκδίκησης τίτλου και αν δεν ήταν το δίδυμο Μπερνάρ-Ιωαννίδης να κουβαλάνε μετά τον Μάρτιο, θα μιλούσαμε για ακόμα μεγαλύτερη τρύπα στο νερό. Πάντως η αλήθεια είναι ότι έφτασε στον τελικό κυπέλλου, αλλά δεν τον κέρδισε, διότι δεν ήταν πλέον στον πάγκο της ομάδας. Στα θετικά, όσο ήταν στον θρόνο του προπονητή, λόγω της δημοτικότητας του, στο instagram ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε τους 1Μ ακόλουθους.
Χρήστος Κόντης (1 μήνα) :
Απλά αναφέραμε προηγούμενους υπηρεσιακούς, αλλά εδώ δεν γινόταν να μην αναφέρουμε τον Κόντη. 2 ματς στον πάγκο, 1 τίτλος, ο τύπος ήρθε, είδε, πήρε τρόπαιο έφυγε.
Ντιέγκο Αλόνσο (2024):
Αν κοιτάξουμε λίγο καλύτερα με μεγάλη προσοχή και με γατίσια παρατηρητικότητα, ίσως προσέξουμε ακόμα το πλάνο του που αχνοφαίνεται… Απέκλεισε την Λανς ναι μεν, αλλά η εικόνα του Παναθηναϊκού όσο ήταν στον πάγκο ήταν τραγική.
Σύνολο 17 ματς : 6Ν 6Ι 5Η, ο στυλάτος Ουρουγουανός αποχώρησε από το «τριφύλλι» στις 29 Οκτωβρίου του 2024… Δυστυχώς για πολλούς αποχώρησε και η κόρη του μαζί του. Ένα μεγάλο πλήγμα για πολλούς αγαμη–εεε οπαδούς του ωραίου φύλλου
Ρούι Βιτόρια (2024-2025):
Φτάσαμε στο τελευταίο θύμα…εεε προπονητή επί Γιάννη Αλαφούζου και δεν είναι άλλος πέρα από τον Πορτογάλο Ρούι Βιτόρια. Ο ίδιος είχε καλό βιογραφικό στην Πορτογαλία με τίτλους, βέβαια ήταν λίγο σκουριασμένος, αφού δεν είχε αναλάβει σύλλογο από το 2021 και την Σπαρτάκ Μόσχας. Ο Βιτόρια όπως πολλοί άλλοι στο άρθρο, προσπάθησε να μαζέψει τα σπασμένα του προηγούμενου και τα κατάφερε έως ένα σημείο. Έφτασε στους «16» του Μίλκο καπ (UEFA CONFRENCE LEAGUE), δείχνοντας καλή εικόνα απέναντι στο φαβορί Φιορεντίνα, ενώ κατάφερε να βγει 2ος στα Play-Off παίρνοντας το εισιτήριο για το Champions League.
Ερχόμαστε λοιπόν στην φετινή χρονιά, όπου ξεκίνησε με το «καλή κυκλοφορία της μπάλας, απλά να τα βάζουμε», συνέχισε «Δημιουργούμε αλλά δεν τα βάζουμε», αργότερα «Τι χάνουν ρε μαλάκα;», τελείωσε μετά το μαρτύριο της Κηφισιάς με «Ε καλά, Αϊ γαμήσου!» για να γίνει (με τους υπηρεσιακούς μέσα) ο 17ος προπονητής που διώχνει ο Αλ Αλαφουζ, στις 15 Σεπτεμβρίου του 2025.
Απολογισμός λοιπόν: Κατάθλιψη, κόντεντ, γκρίνια, νεύρα, χάος και 17 άνθρωποι που δεν κατάφεραν να κάνουν τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή Ελλάδος, μετά τον Νίκο Νόπλια το μακρινό πλέον 2010. Αν λέγαμε κάποιο καλό, σίγουρα ότι πλέον μπαίνουν περισσότερα λεφτά από παλιότερα και κατανοώντας την κατάσταση που βρίσκεται μια δεκαετία και βάλε, τα τρία κύπελλα είναι σίγουρα επιτυχία για τον Sir Γιάννη Αλαφούζο. Η ερώτηση βέβαια είναι μια: Ποιος θα είναι ο 18ος που θα αποτύχει να σηκώσει την Stoiximan SuperLeague ;
Σε κάθε περίπτωση στo Κύπελλο που είναι Panathinaikos το να το κατακτήσει πληρώνει στις 5.00 μονάδες.