Το τσίλι υποκλίνεται στον τεράστιο μύστη Ζοζέ Μουρίνιο
Κάποιος Έλληνας ναύτης κάποτε άραζε σε καφενεία και έλεγε ιστορίες για μια Κολομβιάνα ονόματι Σακίρα και όλοι γελούσαν μαζί του. «Ήμουν ο πρώτος της ρε….ναι αυτή την τραγουδιάρα που τα έφτιαξε με τον Πικέ να με ξεπεράσει». Αυτά θα έλεγε και όλοι γελούσαν μαζί του, μέχρι που η ίδια η Σακίρα βγήκε και είπε πως γνώρισε τον έρωτα με έναν ναύτη από την χώρα μας.
Κάπως έτσι θα ήταν και ο Μουρίνιο αν δεν υπήρχαν οι κάμερες και οι live μεταδώσεις αγώνων. Θα άραζε ο Ζοζέ και θα έλεγε ιστορίες για αγρίους από την Πόρτο του 2004 από την Τσέλσι ,από την Ρεάλ Μαδρίτης, την Γιουνάιτεντ την Ρόμα την Τουρκία και κανείς δεν θα πίστευε τον παραμυθά Πορτογάλο.
Γεννημένος στις 26 Ιανουαρίου 1963 στην Πορτογαλία θεωρείτε ένας από τους σπουδαιότερους προπονητές που έχει περάσει ποτέ από τους πάγκους. Δύο Champions League με πόρτο και Ίντερ, ένα ευρωπαϊκό τίτλο με την Ρόμα που είχε ξεχάσει τι είναι τρόπαιο, μια απόλυση λίγες μέρες από έναν τελικό με την πιο λούζερ ομάδα του πλανήτη, όχι την Ντόρμουντ, ούτε τον Άρη μας, αλλά την Τόττεναμ και πολλά πολλά ακόμα που θα γράψει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του και όχι εγώ ο λακαμάς σε 1000 λέξεις.
Ο Ζοζέ δεν την μύριζε πολύ ως ποδοσφαιριστής και έτσι σύντομα βρήκε το πάθος του σε άλλους τομείς του αθλήματος.
Ξεκίνησε ως προπονητής ακαδημιών στην Βιτόρια Σετούμπαλ και στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός προπονητή και σκάουτερ σε διάφορες ομάδες στην Πορτογαλία.
Η γνωριμία που οδήγησε σε συνεργασία και του άλλαξε τι ζωή ήταν ο κύριος Μπόμπι Ρόμπσον. Αρχικά ήταν ο μεταφραστής του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας (92-94), τον ακολούθησε σε Πόρτο (94-96) και Μπαρτσελόνα (96-97).
Όταν ο Άγγλος πήρε πόδι από την πάγκο των Μπλαουγκράνα ο Μουρίνιο είδε μια λαμπρή ευκαιρία να ξεπροβάλει και έκατσε στο πλευρό του Φαν Χάαλ ως βοηθός προπονητή και έκανε και τον χαμάλη στη β ομάδα της Μπάρτσα,
Το 2001-2002 ήταν η πρώτη χρονιά που έκατσε σε πάγκο ως επικεφαλής προπονητής και εντυπωσίασε τους πάντες. Έβγαλε την Λέιρια 7η και πήρε κάποια πολύ σημαντικά αποτελέσματα. Το πρωτάθλημα εκείνη την χρονιά το πήρε η Σπόρτινγκ, έτσι η Μπενφίκα και η Πόρτο έψαχναν τρόπο να επιστρέψουν στην κορυφή του Πορτογαλικού πρωταθλήματος και Ο οεζέ έμοιαζε ιδανικός για την δουλεία αυτή.
Η αρπαγή του Μουρίνιο από την Πόρτο
Στις αρχές τις σεζόν 2001-2002, η Πόρτο προσέλαβε για προπονητή τον Οκτάβιο Μασάδο, μια επιλογή που αμφισβητήθηκε έντονα από την αρχή. Ωστόσο, ο Πίντο ντα Κόστα ήταν διατεθειμένος να στηρίξει την επιλογή του, παρά τα συνεχόμενα καταστροφικά αποτελέσματα τον Δεκέμβρη, τα οποία έφεραν τους “δράκους” στην 5η θέση της βαθμολογίας.
Την ίδια στιγμή, ο Ζοζέ Μουρίνιο κατέγραφε εντυπωσιακή παρουσία με την άσημη Λεϊρία στην οποία ξεκίνησε την σεζόν. Ήταν χαρακτηριστικό ότι η Πόρτο έβλεπε την πλάτη της! Και όχι μόνο αυτό. Η Μπενφίκα ήταν μια ανάσα από το να κάνει δικό της τον 38χρονο, τότε, προπονητή.
Ο ίδιος ο Πίντο ο τότε πρόεδρος της Πόρτο αναφέρει ότι «Ρώτησα έναν πολύ καλό μου φίλο αν ο Μουρίνιο είναι έτοιμος να πάει στην Μπενφίκα και μου είπε πως αυτό είναι αλήθεια, αλλά ότι το πιο μεγάλο όνειρο του Ζοζέ είναι να επιστρέψει στην Πόρτο ως πρώτος προπονητής. Έτσι πήρα θάρρος και πρότεινα μια συνάντηση, ο χρόνος ήταν περιορισμένος καθώς στις 29 Δεκεμβρίου η Μπενφίκα ήθελε να τον ανακοινώσει, στις 26 είχα τα γενέθλιά μου και το σπίτι μου ήταν γεμάτο από καλεσμένους. Σκέφτηκα να χασμουριέμαι συνέχεια για να καταλάβουν ότι είμαι κουρασμένος και να φύγουν. Αφού αγκάλιασα και τον τελευταίο η ώρα ήταν κοντά μεσάνυχτα και περίμενα από λεπτό σε λεπτό την άφιξη του Ζοζέ.
Άφου τα βρήκαμε σε όλα έμεινε ένα πράγμα. «Θα διαδεχθείς τον Οκτάβιο στην Πόρτο, αλλά μόνο όταν λήξει το συμβόλαιό του».
Τα μάτια του Μουρίνιο έλαμψαν και έσφιξε το χέρι μου, λέγοντας: «Θα μείνω, λοιπόν, στην Λεϊρία και δεν θα περιμένω να έρθω στην Πόρτο φέτος».
«Ήπιαμε ένα ποτήρι σαμπάνια και μιλήσαμε για το κοινό παρελθόν το οποίο ήταν γεμάτο ωραίες αναμνήσεις. Ήταν ξημερώματα όταν έφυγε ο Μουρίνιο για να επιβλέψει την προπόνηση της Λεϊρία και παρ’ όλο που οι εφημερίδες της Λισσαβόνας ανακοίνωναν ότι θα ήταν προπονητής της Μπενφίκα, εκείνος ήταν ακόμα στη Λεϊρία».
Στην πρώτη του χρονιά στην Πόρτο, ο Μουρίνιο την οδήγησε στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, με 11 σερί νίκες στα εναπομείναντα 15 παιχνίδια, και έδωσε την υπόσχεση “να κάνει την Πόρτο πρωταθλήτρια την επόμενη χρονιά”.
Κατά την πρώτη του μεταγραφική περίοδο, ο Μουρίνιο δημιούργησε την ιδανική, για αυτόν, ομάδα της Πόρτο. Ξεχώρισε παίκτες κλειδιά όπως τους Βίτορ Μπαία, Ρικάρντο Καρβάλιο, Κοστίνια, Ντέκο.
Στην πρώτη του περίοδο (2002-03), Ο Μουρίνιο με τη Πόρτο κατακτάει το Ντρέμπλ: το Πρωτάθλημα Πορτογαλίας (με ρεκόρ 27-5-2 και 11 πόντους μπροστά από την Μπενφίκα), με 86 πόντους το Κύπελλο Πορτογαλίας απέναντι στην παλιά του ομάδα, την Ουνιάο ντε Λεϊρία και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ νικώντας στον τελικό την Σέλτικ Γλασκώβης με 3-2 στην παράταση (κανονικός αγώνας 2-2).
Την επόμενη σεζόν, ο Μουρίνιο κερδίζει το Πορτογαλικό Σούπερ Καπ απέναντι στην Λεϊρία με 1-0, το δεύτερο του πρωτάθλημα αλλά και τον μεγαλύτερο τίτλο στην καριέρα του. Το πρώτο του Τσάμπιονς Λιγκ, αυτό της περιόδου 2003-04, αποκλείοντας τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λυών και Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, με την μοναδική ήττα να έρχεται στην φάση των ομίλων απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης. Στον τελικό που έγινε στη Γερμανία, η Πόρτο κέρδισε τη Γαλλική Μονακό με το επιβλητικό 3-0
Κύριε Αμπράμοβιτς πλήρωνε, πλήρωνε και μην μιλάς.
Πριν ακόμα τον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ ο Μουρίνιο αποφασίζει να αποδεχθεί τη δελεαστική πρόταση του Ρώσου μεγιστάνα Ρόμαν Αμπράμοβιτς και να αναλάβει της Τσέλσι. Ο Μουρίνιο προσελήφθη και επίσημα στην Τσέλσι στις 2 Ιουνίου 2004, με την Πόρτο να λαμβάνει 1,7 εκατομμύρια ως αποζημίωση. Μαζί του μετακόμισε και το προπονητικό του επιτελείο.
Από την πρώτη του χρονιά (2004-05) ο Μουρίνιο ξόδεψε ένα μπάτζετ των 70 εκατομμυρίων λιρών, Συγκεκριμένα πραγματοποίησε τις μεταγραφές των: Τιάγκο Μέντες από την Μπενφίκα (10 εκατ. λίρες), Μικαέλ Εσιέν από την Λυών (24.4 εκατ. λίρες), Ντιντιέ Ντρογκμπά από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ, Ματέτζα Κεζμάν από την Αϊντχόφεν (5.4 εκατ. λίρες) και τους Ρικάρντο Καρβάλιο (19.8 εκατ. λίρες) και Πάουλο Φερέιρα (13.3 εκατ. λίρες) από την πρώην του ομάδα, την Πόρτο.
Υπό την καθοδήγηση του Μουρίνιο, η Τσέλσι κατακτά το πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ, τον πρώτο της μετά από 50 χρόνια, έχοντας την καλύτερη άμυνα (δέχθηκε 19 γκολ) και την μεγαλύτερη συγκομιδή πόντων που επιτεύχθηκε ποτέ (95). Κατακτά και το Λιγκ Καπ Αγγλίας κερδίζοντας στον τελικό την πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ με 3-2.
Το 2005-06 ξανακερδίζει την Πρέμιερ Λιγκ ενώ το 2006-07 κατακτά εκ νέου το Λιγκ Καπ και τον μοναδικό αγγλικό τίτλο που του έλειπε το ιστορικό Κύπελλο Αγγλίας κερδίζοντας στην παράταση την πρωταθλήτρια Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0.
Την σεζόν 2007-08 με αφορμή το άσχημο ξεκίνημα, αλλά πραγματική αιτία την αποτυχία της ομάδας να φτάσει στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λίγκ τα προηγούμενα χρόνια, ο Πορτογάλος προπονητής απολύεται από την Τσέλσι.
Παρόλα αυτά είχε κάνει πελατάκο τον Αρνέρ Βεγκέρ και είχε μείνει αήττητος απέναντι του. Το όνομα Ζοζέ Μουρίνιο είναι από αυτά που ο Γάλλος δεν θέλει να ακούει.
Στις 2 Ιουνίου 2008 αναλαμβάνει την Ίντερ . Στις 16 μαίου του 2009 θα της χορίσει και μαθηματικά το πρωτάθλημα αλλά οι εμφανίσεις του στο Champions League θα είναι απογοητευτικές.
Την επόμενη σεζόν ο Μουρίνιο πούλησε το μεγάλο αστέρι της Ίντερ, τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς για 50.500.000 € συν τον Σαμουέλ Ετό, στην Μπαρτσελόνα. Ο Μουρίνιο διαχειρίστηκε πολύ καλά τα 50.5 εκατομμύρια και κάλυψε όλες τις κενές θέσεις που είχε με πολύ καλούς και φθηνούς παίκτες. Συγκεκριμένα, έφερε στην Ίντερ τον Ολλανδό μέσο Γουέσλεϊ Σνάιντερ (15 εκατ. €), τον Αργεντίνο επιθετικό Ντιέγο Μιλίτο (11 εκατ. €) και τον Ιταλοβραζιλιάνο μέσο Τιάγκο Μότα (8 εκατ. €).
Έτσι ο Μουρίνιο κατάφερε να κατακτήσει το τρίτο Τσάμπιονς Λιγκ στην ιστορία που όλοι οι Νερατζούρι ήθελαν όσο τίποτα άλλο αφού η ομάδα τους είχε να το κατακτήσει σχεδόν 50 χρόνια. Η Ίντερ κατέκτησε το Τσαμπιονς Λιγκ νικώντας τις Μπαρτσελόνα, Τσέλσι, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, και Μπάγερν Μονάχου. Επίσης, εκτός από το Τσάμπιονς Λιγκ κατέκτησε και το πρωτάθλημα και κύπελλο Ιταλίας, δηλαδή κατέκτησε και το λεγόμενο τρεμπλ, κάτι που καμιά ιταλική ομάδα δεν το είχε καταφέρει και η Ίντερ έγινε η 5η παγκοσμίως που το καταφέρνει. Μετά από αυτή την εξαιρετική σεζόν ο Μουρίνιο αποχαιρέτισε την Ίντερ με πολλά δάκρυα, δηλώνοντας λίγες μέρες μετά ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει.
Στις 26 Μαίου 2010 θα ανακοινωθεί από την Ρεαλ. Κάτι που δεν θα πάει πολύ καλά. Στην πατουσίασή του θα πει πως θέλει να γίνει ο πρώτος προπονητής που θα πάρει την κούπα με τα μεγάλα αφτια με 3 διαφορετικές ομάδες όμως η Μπαρτσελόνα και η Μπάγερν θα έχουν διαφορετικές απόψεις. Αφού έφαγε τάλιρο την πρώτη χρονιά από τον Πεπε την δεύτερη χρονιά θα πάρει το πρωτάθλημα, αλλά δεν θα μείνει για πολύ στην Ρεάλ. Ο κόσμος και οι παίκτες δεν τον συμοαθούσαν και πολύ ενώ η διαφορά των 15 θαβμών από την Μπαρτσελόνα ήταν από τους λόγους που οι 2 πλεύρες χώρισαν.
Κάπως έτσι ξεκίνησε και η κατρακύλα του Ζοζέ.
Στις 3 Ιουνίου του 2012 θα επιστρέψει στην Τσέλσι χωρίς να καταφέρει κάτι το αξιωσημίωτο. Η μεγαλύτερη επιτυχία του θα είναι να κόψει το πρωτάθλημα από την Λίβερπουλ μεσα στο Άνφιλντ αφού δεν του έκανε το χατιρη η FA να παίξει μια μέρα πιο νωρίς το ματς γιατί, μεσοβδόμαδα είχε ευρωπαικό παιχνίδι. Η ιστορική γλύστρα του Τζέραρντ έχει συμαδευτεί και από τον Πορτογάλο προπονητή.
Το 15 θα πάρει ένα λινκ κάπ για παρηγωρια και αφού ξεκινήσει με 9 ήττες στα 16 ματς θα χαιρετήσει το Σταμφορτ Μπρίτζ.
Μετα από ένα 6μηνο αρακτός ανέλαβε τον ηληκτικό πάγκο της Γουνάιτετ. Ένας πάγκος που είχε το φάντασμα του Σερ Άλεξ Φέργκισον.
Θα πάρει το Κομιούνιτι απέναντι στη πρωταθλήτρια Λέστερ ενώ θα χάσει από την Σίτι και θα έχει 8 ήττες κόντρα στον καραφλό του δαίμονακύριο Πεπ Γκουαρντιόλα και θα πει κάποιες αλήθειες για την διαφορά των 2 ομάδων και θα αποκαλέσει τους οπαδους και τους δημοσιογράφους της Γιουνάιτεντ παρελθοντολάγνους.
Στο τέλος της χρονιάς θα πάρει το Λιγκ καπ Αγγλίας και θα γίνει ο πρώτος προπονητής στην ιστορία των κόκκινων διαβόλων που κατακτάει ένα σημαντικό τρόπαιο την πρώτη του χρονιά. Ενώ η σεζόν θα τελειώσει ιδανικά κατακτώντας και το Γιουρόπα Λιγκ διατηρώντας την παράδοση να μην χάνει ποτέ σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Η Γιουνάιτεντ που δεν μπορούσε να έχει έναν επιτυχημένο προπονητή θα τον διώξει 6 μήνες πριν το τέλους του συμβολαίου του.
Δύο χρόνια αργότερα θα πάει στην Τόττεναμ και θα την οδηγήσει σε έναν τελικό, τον οποίο δεν θα τον αφήσουν να παίξει και θα τον διώξουν λίγες μέρες πριν, μην τυχών και κερδίσουν κανένα τρόπαιο και χαλάσει η παράδοση.
Μέχρι τότε ο Μουρίνιο θα έχει κάνει μια τραμακτική κατρακίλα από το κακό στο χειρότερο μέχρι ποθυ έρχεται η Ρόμα των χιλιάδων προβλημάτων, αλλά ο προπονητής δεν θα είναι ένα από αυτά.
Με τον Ζοζέ θα ζήσει ξανά ένδοξες στιγμές και οι Ρωμαίοι θα γευτούν την χαρά της επιτυχίας κατακτώντας το Κόμφερεντς κάνοντας τον Μουρίνιο τον πρώτο προπονητή που κερδίζει και τις 3 κούπες στην Ευρώπη.
Το 2024 θα φύγει και από εκεί και θα πάει προς Τουρκία για λογαριασμό της Φενέρ. Δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει τη Γαλατά που έχει φέρει τεράστια ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και θα τον διώξουν νύχτα μετά τον αποκλεισμό από τα προκριματικά του Champions League από την Μπενφίκα.
Τώρα επέστεψε με την ουρά στα σκέλια πίσω στην Μπενφίκα, που ο ίδιος της εξασφάλισε θέσει στο Champions League. Για να δούμε πως θα πάει αυτό.
Ελπίζουμε η επόμενη δουλειά του να είναι στα μέρη μας και να τον χαρούμε στα Ελληνικά γήπεδα.
