Ανά 20 χρόνια και μια λαμπρή ηλιαχτίδα φωτός από τις εθνικές ομάδες
Τα τελευταία γεγονότα σε ποδόσφαιρο και την άλλη τη μαλακία που παίζετε με τα χέρια, μας φουσκώνουν τα στήθια από εθνική υπερηφάνεια.
Έτσι μην έχοντας κάτι καλύτερα να κάνουμε ανατρέξαμε πίσω στον χρόνο και είδαμε ότι η εθνικές μας ομάδες έχουν μια χρυσή γενιά ανά περίπου 20 χρόνια.
Ήταν το 2004 όταν ο Καραγκούνης σήκωσε την άγκυρα του πειρατικού μέσα στη Πορτογαλία και με καπετάνιο τον Ότο Ρεχάγκελ η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου κατάφερε το απίστευτο κάνοντας όλη την Ευρώπη να παραμιλάει.
Ένα χρόνο αργότερα το 2005 ίδια ιστορία. Ο Παπαλουκάς και η παρέα του, μας ταξίδεψαν στην κορυφή της Ευρώπης κάνοντας ξανά τον κάθε Ελληνάρα που δεν είχε ακούσει ποτέ στην ζωή του την λέξη αθλητισμός να βρει στους δρόμους.
Μην ξεχνάμε βεβαίως βεβαίως και την ένδοξη πορεία στο EuroBasket του 1987 όπου έκανε όλη την Ελλάδα να γεμίσει μπασκέτες και να μάθουν όλοι τον Γκάλη και τον Φασούλα. Αν κάνουμε τα μαθηματικά άλλη μια χρυσή γενιά σε περίπου 20 χρονιά απόσταση από την επόμενη.
Άντε ας αναφερθούμε και στις διακοπέ….εε χαχα τι λέω, στης πορεία της εθνικής μέχρι την παρθενική της συμμετοχή στο Μουντιάλ του 94 όπου μας ξεπαρθένιασαν για τα καλά. Δεν με βολεύουν οι αριθμοί οπότε πάμε παρακάτω
Φτάνουμε στο αισίως στο σήμερα και στο 2025 με την εθνική ομάδα μπάσκετ να βρίσκετε στους 16 κόντρα σε έναν βατό αντίπαλο αν είμαστε σοβαροί, και βλέποντας ένα ένα όλα τα μεγάλα φαβορί να παίρνουν τον μπούλο και να κάνουν ακόμα πιο εύκολο το έργο του Σπανούλη και του Γιάννη. Οι αποκλεισμοί των Γάλλων και των Σέρβων ήταν 2 πολύ ηχηρά καμπανάκια για την εθνική μας. Πρώτο καμπανάκι ότι μπορεί να το πάει μέχρι τέλους και δεύτερο ότι πρέπει να είναι 110% σοβαρή.
Πριν τελειώσει η διοργάνωση δεν θα ντραπώ να πω ότι η εθνική έχει χρυσή ευκαιρία να γράψει για άλλη μια φορά το όνομα της στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ με ανεξίτηλα γράμματα.
Πάμε και στην αρμάδα του Γιαβάνοβίτς. Μια ομάδα που για πρώτη φορά μας γκαυλώνει και μας καθηλώνει. Όπως είπαν και κάποιοι σοφοί, αυτή η εθνική από ματάκιδες θα μας κάνει να περιμένουμε πως και πως να την δούμε να παίζει και εξηγώ. Οι περισσότεροί βλέπαμε μόνο τα αποτελέσματα και στα 1-0 λέγαμε «Πάλι 1-0, έκλεισε ο θεός τα μάτια του» και δεν μας γέμιζε, ενώ στις αποτυχίες όλοι ήμασταν εκεί για να κράξουμε την εθνική Μυκόνου.
Ενώ πλέον βλέπουμε ένα ολοκληρωμένο σύνολο με αρχή μέση και τέλος. Όμορφο, κυριαρχικό και επιθετικό ποδόσφαιρό. Πράγματα που δεν έχουμε δει και συνηθίσει. Το ταλέντο είναι ξέχειλο και αυτή η εθνική σε προϊδεάζει για μεγάλα πράγματα. Μακάρι οι εικασίες να βγουν αληθινές και να έχουμε μια εθνική να χαζεύουμε για τα επόμενα 10 χρονιά καθώς ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 24 έτη.
Η αρχή μπορεί να γίνει στα γήπεδα της Αμερικής αν το εθνικό μας συγκρότημα καταφέρει να προκριθεί στην τελική φάση του Μουντιάλ.
